Çaren Olmasın!
ÇAREN OLMASIN!
Ezelde söz verdin unuttun mu sen?
Neyle meşgul olur o gönül kesen?
Yeminine sadık olmak istersen;
Öyle bir dert bul ki, çaren olmasın!
Şu dünyaya niye geldin bir düşün?
Bir gün bitiverir burdaki işin.
Niye üzülürsün, Hakk'a gidişin?
Kulluğundan başka yaran olmasın!
Bir başına sezmek zordur nefsini,
Mevla ne isterse, ister tersini.
Duyururlar sana Hakk'ın sesini;
Dostlarından başka yârin olmasın!
Aşkı verir Gani; bir ehli dostla,
Huzura erilmez karayla, pasla.
Nefsin hevasını dille makasla;
Muhabbetten başka nârın olmasın!
Yoklukla istiyor, Hâlık kulunu,
Ehlinde gizlemiş varış yolunu.
İsteme dünyanın para-pulunu,
Kanaatten başka varın olmasın!
Bura geçici, var her şeyin sonu.
Sonu olmayan var, bilmeli bunu.
Kul kendi götürür ateş, odunu;
İbadetten başka kârın olmasın!
Günahkar bir kulsun, bu neşen niye?
Hesap vereceksin, nasıl, ne diye?
İlticanı sun, var Rabbin Hâdî'ye;
Nedametten başka zârın olmasın!
