Pişmanım!
PİŞMANIM!
Gözyaşımı soruyorsan. Ben bir kendime düşmanım.
Neden böyle gülüyorsun? Günahlarıma pişmanım!
İşlediğim onca isyan! Hakk'tır bilen, gören, duyan…
Sözden anla, sende uyan; Günahlarıma pişmanım!
Yüzüm güler, özüm vahta, Söz verdim ezel ervahta.
Gözüm kördür taca, tahta; Günahlarıma pişmanım!
Dört yanım ahla sarılmış, Neşeler bana darılmış!
Zihnimde defter dürülmüş. Günahlarıma pişmanım!
Üstüme dağ gibi yüktür, Deryalardan da büyüktür!
Başım Rahman’a eğiktir. Günahlarıma pişmanım!
Geçmişim şerli, silemem. Meçhulüm nedir bilemem!
Uzun bir ömür dilemem; Günahlarıma pişmanım!
Yar derdimi sana açtım, Kibr-ü gururumdan geçtim!
Hayrı, şerri şimdi seçtim; Günahlarıma pişmanım!
