Kibirle Yürüyen...

Kibirle Yürüyen...

KİBİRLE YÜRÜYEN...

Nedir ki bu yaylanma, ne bu omuz silkmeler?
Kibrin dışına vurmuş, şeytanından tekmeler!
 
Ayakkabın topuklu, şiir okuyor tak tak,
Gözlerin perdelenmiş, her adımın bir batak.
 
Kanadın yok ki senin, sanki uçuyor musun?
Ölümü mü duydun ne; yoksa kaçıyor musun?
 
Bu dağlar senin değil, sahibi gibi yapma!
Yaradanı bırakıp nefis putuna tapma!
 
Baksalar razı mısın sokaktaki bacına?
Gözlerini çek gelsin, ayağının ucuna!
 
Bu gençliğin, bu gücün sanma sende kalacak!
Saçlarını, dişini, ihtiyarlık alacak.
 
Konuşurken tükrükler saçılacak ağzından,
Esâme kalmayacak karizman ve tarzından!
 
İyisi mi şimdiden davran ihtiyar gibi;
Bu dervişin sözünü kabul et ihtar gibi... 
 
"Yeryüzünde kibir ve azametle yürüme! Çünkü sen asla yeri yaramazsın ve boyca da dağlara erişemezsin." (İsrâ 37)