Miraç
MÎRAÇ
Bir modernist ihanet, Allah'ın Resûlüne,
Küfürler, hakaretler; inancın usûlüne!
Şu Müslüman(!) gökteki uyduya inanıyor;
Allah, Peygamberini çıkartamaz sanıyor!
Asansöre biniyor, yükseliyor kat be kat,
Ama iman etmiyor; kalbi çiğ, aklı sakat!
İnsanların yaptığı bir uçakla uçuyor,
Yaradanın gücüne söz gelince kaçıyor!
Oysa iman edenler, gayba iman etmiştir;
Bakara'nın başından bir tek ayet yetmiştir!
Dostu Cebrail ile huzuruna yöneldi,
Âmenerrasûlü’yle Ettahiyyâtü geldi!
Ebu Zer sorduğunda, orda olmak isterdim;
Buyurdu ki; "Allah'ı bir nur olarak gördüm!"
Ne mesafe, ne menzil; Dil aciz, başka bir şey!
Gözü bir an şaşmadı, yok oldu orda her şey!
Kâb-ı Kavseyn hükmünde, yay ile tel misali;
Benliğini kuşattı, Sahibinin visâli.
Rahman'dan isteyince, ‘bire on’du cevabı;
Beş vakit namaz için, elli vakit sevabı…
Sevin mü'min kardeşim, bu mübarek gecedir;
Yükselmek istiyorsan, sana Mîraç secdedir...
