Gelsen Efendim!
GELSEN EFENDİM!
Ummadık bir anda çalsan kapımı,
Özümden içeri girsen Efendim!
Sehere yönelmiş, ıssız bir gece,
Misafirim olsan, gelsen Efendim!
Halis niyazınla rahmet istesen,
Aşkı tarif eden bir söz söylesen,
“Sıra sende” deyip, edip eylesen;
Ceylan bakışınla gülsen Efendim!
Dertlicedir sinen, dolu imanla.
Sırrına aşina olsam zamanla.
Biraz celallenip nurlu fırçanla;
Gönlümdeki kiri silsen Efendim!
Bir teselli versen kara dünüme,
Sarmaşık eylesen yüce dinime,
Teheccüt deminde geçip önüme,
İki rekat namaz kılsan Efendim!
Kılavuzum olsan, kervana katsan,
Semalara çıksak, elimden tutsan,
Muhabbete dalıp vakti unutsan;
Ta sabaha değin kalsan Efendim!
Gülüne bülbülün içli avazı,
Bitsin kışım, bulsun baharı, yazı.
Bizimki derinde bir ince sızı;
Ah şu derdimi bir bilsen Efendim!
