Gerçeği Düştü
GERÇEĞİ DÜŞTÜ
Canlar ava çıkmış kader atında,
Kimine bir dostun eleği düştü.
Kimi aşka yanmış, gönül katında,
Kimine Resul'ün yeleği düştü.
Kimi taamın yüz çeşidin yerken,
Kimine nebatın keleği düştü!
Kimi Karun gibi servet isterken,
Kimine Yunus'un dileği düştü.
Kimi Eyyub gibi, sabrı huyunda,
Kimine Davud'un bileği düştü.
Kimi Yusuf olmuş derin kuyuda,
Kimine Yakub'un yüreği düştü.
Kimi gönlü ile gözlüyor arşı,
Kimine Mirac'ın bineği düştü.
Kimi varı ile Mevla'ya karşı,
Kimine Nemrud'un sineği düştü.
Kimi Firavun'a hikmetler açar,
Kimine âsâ'nın gereği düştü.
Kimi ilme mağrur, yüceden uçar,
Kimine ledünnün peteği düştü.
Kimi Kerem gibi hasrette kalır,
Kimine Aslı'nın çiçeği düştü.
Kimi Medine'den kokular alır,
Kimine Kâbe'nin gerçeği düştü!
