BENİ YALNIZ BIRAKIN!
Gönül denen odada, Beni yalnız bırakın.
Olmasın tek ses, seda; Beni yalnız bırakın!
Şu nahoş gürültüden, Hatırım varsa geçin.
Kendimi bilmem için, Beni yalnız bırakın!
Çoklukla boğuşurken, Sessizliğe mest oldum.
Tefekkürle dost oldum; Beni yalnız bırakın!
Bir muhabbet kurayım, Bülbüllerin gülüyle.
Rüzgarların diliyle, Beni yalnız bırakın!
Arzuların kirinden, Su gibi durulayım.
Toprağa sarılayım, Beni yalnız bırakın!
Kâbe'siniz gözümde; Gönül yıkmazam, hâşâ!
Derdim ile baş başa; Beni yalnız bırakın!
Dağlar binse sırtıma, Ölçmek için sabrımı.
Mesken ettim kabrimi, Beni yalnız bırakın!
Özümden coşup gelen, Şu ilahi faslımla,
Bir Kerem'im Aslım'la, Beni yalnız bırakın!