Kendi Ellerinle İşlediğinden...
KENDİ ELLERİNLE İŞLEDİĞİNDEN...
Ayağın kayınca, şu yere kızma!
Kötü fikriyatlar düşlediğinden...
Bela geldi diye kadere kızma!
Kendi ellerinle işlediğinden...
Hepsi emanettir; gözler, deriler.
Sınava tâbidir bütün diriler.
Nerden buldu seni cinler, periler?
Besmelesiz işe başladığından...
Aklına vesvese, şüphe takılır,
Bir bereketsizlik ki, için sıkılır.
Elini attığın kurur, dökülür;
Namazı, niyazı boşladığından...
Taşa yumruk atsan, elini kırar!
Kin ve öfke ancak kendine zarar.
Sanki Rabbin sana harp ilanı var;
Allah dostlarını taşladığından...
"Başınıza gelen herhangi bir musibet, kendi
ellerinizle işledikleriniz yüzündendir.
(Bununla beraber) Allah çoğunu affeder." (Şurâ 30)
"Kim benim veli kuluma düşmanlık ederse, ben de
ona harp ilan ederim..." (Buhârî, Rikak 38)
